Fehime ALASYA

Yıllardır bu topraklara kök salan, ahşaba can veren İZKO Mobilya, birçok zorluğa göğüs gererek geçmişten günümüze dek emin adımlarla gelmiş bir firma.

Yıllardır adada üretim yapmasına rağmen, sadece iç piyasada yer alan İZKO Mobilya, ihracat konusunda çok temkinli. Çeşitli sıkıntılardan dolayı şirketini bu şekilde koruma altına aldığını anlatan İzzet İzci, ülkedeki üretime daha fazla destek verilmesi gerektiğini düşünen şirketler arasında… 

Kapılarını Üreten Ekonomi’ye açan İZKO Mobilya, merak edilen birçok konuyu YENİDÜZEN ekibiyle paylaştı. 

İzzet İzci’nin yönetimindeki İZKO Mobilya, babası İbrahim İzci’nin kırk yıllık yadigârı…

16 yaşından beridir mobilya sektöründe olduğunu dile getiren İzzet İzci, baba İbrahim İzci’nin mobilya sektöründe tutunmuş üç çocuğundan biri…

Eğitim almak yerine, genç yaşta meslek öğrenmek istediği için çocuk yaşlardan beridir bu işin içinde olduğunu dile getiren İzzet İzci, kendi çocuklarına da bu mesleği aşılamak, baba yadigârını, onların da devam ettirmesi arzusu içerisinde.

Koççat köyünden göçmen olan aile, firmasına, İzci soy isminden İZ, Koççat köyünden de KO harflerini alarak İZKO adı ile şirkete hayat vermiş.      

Şirket işleyişiyle ilgili bilgi veren İzzet İzci, “Biz burada üretim yapıyoruz, hazır ürün getirmiyoruz. Mutfak, yatak odası dolabı, kapı, televizyon ve lavabo ünitesi, restoran ve kafelere özel tasarımlar üretiyoruz. Lefkoşa’da, Mağusa’da birçok restoranın mobilya işini biz yaptık, yapıyoruz” diyor.

Sadece yerli piyasada ürün pazarlayan firma, ihraç konusunda çok temkinli.

Ülkede üretime daha fazla teşvik ve destek verilmesi gerektiğinin altını çizen İzci, “Bu ülkede iş yapmak hiç kolay değil” diyor.

İzci, sektördeki en büyük sıkıntıların başında düşük fiyata iş mal etmeye yarayan kaçak işçi ve yurt dışından gelen hazır ürünlerle rekabet edebilmek olduğuna değindi.

“YERLİ ÜRETİME TEŞVİK VE DESTEK VERİLMELİ…”

Ham maddesini de yerli tüccar ve toptancılardan alan firma, yerli üretime teşvik ve önem verilmesi gerektiğini düşünüyor. İzci, bu duruma şöyle açıklık getiriyor;

“Özellikle bankalardan kredi almak, sıkıntılı ve karlı değil. Faiz oranları çok yüksek... Bir memur kredi alacağı zaman benden daha rahat kredi alıyor. Yerli üretime destek hiç yok, köstek çok... Kıbrıs’ın güneyine bir iş yaptım, bin pişman oldum. İşimi kapıdan geçirene dek dört, beş daire gezdim, her biri farklı yerde... Bin pişman oldum. İşimiz iş değil, işimiz Allah’a kaldı...

“OTELLERİN, YERLİ ÜRETİCİYE KATKISI YOK…”

Yılda hangi oranda iş yaptığımız veya yapacağımız belli değil. Bir ay işsiz otururken, üç ay çok yoğun oluyoruz. Ülkede onlarca otel yapılıyor ama bize hiçbir faydaları olmuyor. Sadece Oscar ve Dedeman otele biraz iş yaptık, biz otellere bir iğne bir şey yapmıyoruz. Hiç bakan ve ilgilenen yok. Gelip iş yaparlar, çıkıp giderler, tek kuruş vergi ödemezler. Bu büyük haksızlıktır ve bu tip şeyler çok vardır, hiçbir şekilde bunların önüne geçemediler.

“BAZEN UYKULARIMIZ KAÇIYOR...”

Piyasada para toplamak, insanlarla uğraşıp didinmek bu işin en büyük sıkıntısıdır. Tüccarları her ay ödüyoruz, işçileri her ay ödüyoruz, bu rutin gider her ay olacak, bazen uykularımız kaçıyor... Bu ülkede iş yapmak hiç kolay değil. Döviz ve paramızdaki istikrarsızlık da buna tuz biber oluyor. Bunlardan dolayı da sıkıntı yaşıyoruz.

“HAZIR ÜRÜNLE, KAÇAK İŞÇİLERLE REKABET ÇOK ZOR”

Adada rekabet gücü kaçak işçilerden dolayı mağdur olmamızı sağlıyor. Vergi ödemez, işçi ödemez, kaçak işçiyle çalışır, düşük fiyat verir, biz de bu sefer pahalıcı oluruz. İthal ürünler ve Türkiye'den gelen hazır ürünlerle rekabet etmemiz çok zor. Birçok ürüne karşı rekabet ediyoruz ama çok zor. İnsanlar hazır ürünlere gidiyor çünkü çok daha ucuz, ama birkaç ayda dökülüyor. Üretim olanlar ise daha pahalı fakat ömürlük oluyor.