Yeni seneye dair en önemli dileğim elbette sağlık, en önce!

Herkese sağlık diliyorum, umarım, bir sonraki salgına karşı çok daha güçlü, güvenli, özgür oluruz.

***

Başka dileklerim de var.
Takvim yapraklarını eskittiğimiz ve içimizden zamanın aktığı bu döngü içerisinde insan düş kuruyor, diliyor, yeniden ayağa kalkıyor.

Bu uydu(ruk) devletten ve alt yönetim kültüründen kendimizi kurtararak, uluslararası toplumun onayladığı bir ülkeye kavuşmak istiyorum.

Öyle bir sene içinde olmaz bu, biliyorum.

Umudu olursa, ihtimali, uyanışı, yeni bir başlangıç için o da yeter!

***

Kıbrıs adasında “sıfırcı” heveslerim var.

Sıfır asker!

Sıfır barikat!

Sıfır mühimmat!

Hem barışı istemek ama hem de savaşa ait ne varsa hepsiyle uzlaşmak benim aklıma sığmıyor.

***

Gündelik hayatın yıpratıcı dertlerine çözüm umuyorum. Çocukların başına çökmeyecek okullar istiyorum, insanların istedikleri yerde sağlık hizmeti almasını, güler yüzle ve her an… Hani, “Hastanede birkaç ay sonra mümkün olur, özele gel yarın hemen ameliyata alalım” muhabbeti yaşanmadan bir memleket diliyorum…

Eşitlik istiyorum, kamusal kaynakları kullanırken; istihdamda, terfide, paylaşımda… Elde dosya, belge, pul kapı kapı gezmekten kurtulması yurttaşın, bürokrasiye boğulmadan… Bir müdür, beş müşavir savurganlığı ve siyasi aptallığına son verilecek bir düzen temenni ediyorum…

***

Yollar deliksiz, çukursuz olsa…

Lambalar yansa…

Dumansız kapalı mekânlar için denetim yapılsa…

Büyük iş olacak büyük!

***

Yeni yıl sözcüğüm ne?

Tahammül!

Çok daha güler yüzle, sabırla, iyimserlik ve şefkatle, merhamet ve güler yüzle bakabilmek insana, hayata, zamana…

Gerilmeden…

Öfkesiz…

Pozitif!

***

Sömürüye karşı emeğin ve eşitsizliğe karşı adaletin kazanmasını diliyorum.

Talana karşı doğayı, betona karşı çevreyi, şiddete karşı insanlığı çoğaltmak istiyorum.

Barışı diliyorum; ateşkese ve savaşa ve bölünmeye karşı!

Milliyetçiliğin, nefretin, ırkçılığın olmadığı bir dünya…

Daha ne olsun!

Mutlu olsun insanlık…
Yeter de artar bile…