Ne hale geldik!
Yağmuru tetikte bekler olduk.

***

Aylarca yüreğimiz yana yana yağmuru beklerken,
Şimdi ondan korkar olduk.

***

“Aman hava karardı,
Aman kara bulutlar geliyor,
Yağarsa ne yaparız?
Ya tekrar batarsak!
Keşke yağmasa”

***

Oysa ki aylar ayları kovalarken,
Bir damla suyu özlerken,
Ağaçlar susuzluktan boyunlarını eğerken,
Ekinler yeşermezken,
Ha bire kuraklık parası öderken,
Ne zaman yağmur yağacak diye
Yağmur duasına çıkarken! 
Şimdi yağmuru istemez olduk.

***

Niye?
Çünkü, 10 dakika yağan yağmur bizi sele boğuyor.
Çünkü batıyoruz.
Evler, işyerleri suda boğuluyor.
Hatta yollar… Yollardaki arabalar…
Peki neden?
Çünkü alt yapı yok.
Peki neden altyapı yok?
Çünkü para yok!
Para yok ama plan da yok, proje de…
Planı bırakın, plansızlık var.
Derelerin içinde binalar var.
Hâlâ da yapılıyor.

***

Ve sadece günü kurtaran çözümler var.
Ancak gördük ki o çözümler artık günü de kurtarmıyor.

***

Ne olacak peki?
Bu böyle mi gidecek?
Her yağmurda sele mi kapılacağız?
Şimdiki durumda bence öyle.
Çözümü ne peki?
Her şey yıkılacak, baştan yapılacak.
Planlı, hesaplı, on yıllar sonrası da düşünülerek…
Çağdaş şehirlere uygun bir şekilde.

***

“Nerde o para, nerde o zaman” mı?
Yoksa, selde boğulmaya devam o zaman.
Çünkü bir bölgeyi kurtaracağız diye yapılacaklar
başka bir bölgenin batması demek.
Örneğin Sanayi’yi senelerdir “kurtardık” diyenler
Lefkoşa Sanayi’yi kurtarmalarını bırakın, Lefkoşa’yı olduğu gibi batırdılar.

***

Hade gelin baştan yapalım.
Başta Lefkoşa’yı…
Girne’yi de Mağusa’yı da, Güzelyurt’u da…
Baştan yapamıyor muyuz?
En azından dereleri boşaltın,
Suyun önünü açın,
Yıkın engelleri… Otoritenizi ortaya koyun.