’15 Temmuz’… İki tane birden. Biri Kıbrıs’ın tarihini,  diğeri de Türkiye Cumhuriyeti’nin tarihini değiştiren iki ‘darbe’nin yıldönümleri…. Birinin sonucu başarılı (!) diğerininki  başarısız.

Kıbrıs

Kıbrıs’daki  ‘başarılı’ idi aslında. Yunan Cuntası’nın organisyonu  ve desteği ile  Makarios devrilmiş, hedefleri ENOSİS olanlar koltuklara oturmuşlardı.  Ama sadece beş güncük sürmüştü saltanatları. Beş gün sonra kıyamet kopmuş,  Türkiye’nin askeri müdahalesi başlamış,  ada bir savaş meydanına dönmüş ve sonunda da ortadan ikiye bölünmüştü.

Yani,  darbe, bazı Rumlar açısından başarılı başlamış ama sonu bir felaketle gelmişti.

Türkiye

Türkiye’deki ‘Başarısız Darbe Girişimi’,  garip bir şekilde başlamış ve  24 saat içinde de garip bir şekilde son bulmuştu. Ve ardından binlerce –on binlerce  (ve hala devam eden) tutuklamalar… Baş kahraman, eski dost (!) FETÖ,  ABD’de.  Türkiye  iadesini istiyor yıllardır ama ABD “Hayır” diyor. Amerikalı bir siyaset bilimcinin yazdıklarına göre, iade edilmemesinin nedeni Türkiye’nin ‘suçlu’  olduğunu kanıtlayacak bir belge ve kanıt  verememiş olması. Sözün özü, darbe girişimi ‘başarısız’…

Darbeler

Hayatım boyunca Türkiye’deki, kaç darbe veya darbe girişimine tanık oldum diye düşündüm bir an. Hesaplayamadım.  Ama  bu darbeler veya darbe girişimlerinin sonuçları ile aklıma kalanları da buraya not etmekten kaçamadım.

1960 darbesi sonunda ülkenin  ‘seçilmiş’ Cumhurbaşkanı ve Başbakanı’nın  duruşmalarda nasıl süründürüldüğünü hatta idama kadar götürüldüğünü;  büyük bir çoğunluğun darbede nasıl ‘baş darbeci’ kesildiğini; darbecilerin ‘kahraman’ ilan edildiklerini hatırladım…

Daha sonraki yıllardaki darbeler ve darbe girişimleri sıralandı kafamda… Başarısız darbe girişimleri sonucunda darbecilerin nasıl ‘hain’ ilan edildiklerini hatırladım…..

Başarılı olanların nasıl büyük bir coşkuyla kabullenildiğini, kahramanlar ilan edildiklerini hatırladım… Hatta ve hatta Anayasa Değişikliği için yapılan referandumda % 90’ların üzerinde ‘Evet’ çıktığını ama yıllar sonra o ‘kahraman darbecilerin’ (!)  mahkum edilmek   istendiğini, hatta darağacına gönderilmelerinin bile lafının edildiğini hatırladım….

***

Hiç düşündünüz mü ?

Zaman zaman, oradan buradan ‘darbe’ haberleri almaktayız. Nerelerden ? Hangi ülkelerden ?

Mesela….. İngiltere’de,  İsveç’te, Finlandiya’da, hatta ABD’de,  ‘darbe’ ve/veya darbe girişimi neden olmuyor  dersiniz ?

Kıbrıs Ağzı

Arada bir gündeme gelir. Bazen kızarız, bazen gülüp geçeriz.

Biz Kıbrıslıların, kendimize has bir ‘ağzımız’ olduğu doğrudur.  Zaman ve koşullar içinde etkilenmeler nedeniyle ‘ağız farklılıkları’ nerede yok ki ?  Dünyanın her yerinden örnekler vermek mümkünken Kıbhrıs Türkçesi’nin zaman zaman alay konusu yapılmasına kızmamak mümkün değil.

Sözüm ve sorularım  o alay konusu yapanlara…

Türkiyenin dört-bir yanının kendine has bir ‘ağzı’ yok mu ? Güney Doğu, Doğu, Karadeniz, Trakya farklı farklı değil mi ?  Bazılarında Rum etkisi var, bazılarında Ermeni, bazılarında  Arap etkisi… Bundan doğal ne olabilir ki ?_Neden onlar normal geliyor da Kıbrıs’lılarınki bu kadar batıyor ? Anlamak mümkün değil doğrusu.

Sokak Ağzı

“Bence bizim Abostron  Andrea Manastırı’nı da Müslümanlar için ibadete açalım.  Tam zamanı. Değil ?” (Nusret-Mağusa)

***

“Ne yazık ki ülkemiz halkını aptal yerine koyan politikacılarla dolu. Halkımız aptal yerine konduğunu ne zaman farkedecek ? Önemli olan bu ? “ (Nurdan Kara)

***

“Artık yangın helikopterimiz da var. İstediğimiz kadar yangın çıkarabiliriz. Hah hah haaah… Şakası bile kötü. Aman dikkat.” (Müşfik)

***

“Karar. Sonra Resmi Gazete. Daha üstünden bir gün geçerken iptal. Ne demişti bir büyüğümüz: Dün dündür bugün bugündür.” (Nurdan Sarıca)

***

“Çok merak ediyorum yarınki törenlerde gene Mehter Takımı var mı ? Daha da önemlisi resmi geçitte Dillirga’ı çalacaklar mı ?” (Yusuf K.Mert-Lefkoşa)

***

“Ers’in Sesi BRTK,  gene darmadığın. Huzursuzluk hat safhada. Bıktık usandık  yıllardır aynı şeyleri duymaktan ve dinlemekten. Kapatın gitsin, siz de kurtulun biz de. Aynı KTHY gibi.” (Nesrin Top-Lefkoşa)

Anlayana

“Ülkede, yalakalığın getirisi dürüstlüğün getirisinden fazlaysa, o ülke batar.” (Montesquieu)