Bir  ‘1974, 20 Temmuz’ yıldönümü daha geliyor.  Kıbrıslı Türkler için, 1963 Aralık  ile başlayan ve 10 yıl devam eden bir  ‘sürünme’ döneminin sona erdiği tarihin yıldönümü... Kıbrıs’ta kıyametin koptuğu, taşların yerinden oynadığı bir tarihin yıldönümü... Kıbrıslı Türkler’in “Kurtuluş  Günü”, Kıbrıslı Rumların  ise “Felaket Günü’ olarak söz ettikleri o gün’ün yıldönümü... Karşılıklı, sayısı binleri aşan kişinin hayatını kaybettiği, bir o kadarının hala  savaş izlerini taşıdığı sürecin başlangıç tarihinin yıldönümü... Karşılıklı,   sayısı yüz bin’i çok aşan kişinin,  ata evini, ata toprağını terketmek zorunda bırakıldığı sürecin başlangıç tarihinin yıldönümü... ENOSİS hayallerinin tamamen berhava edildiği, TAKSİM’i fiilen gerçekletirme planının yürürlüğe konduğu tarihin yıldönümü... Savaş vurguncularının, ganimet zenginlerinin, fırsatçıların önünü açan günün yıldönümü...

---

Artıları ile eksileri ile Kıbrıs tarihinde bir dönüm noktasıdır 20 Temmuz 1974. Hem de geriye dönüş yapıp, sıfırdan başlamanın mümkün olmadığı bir dönüm noktası.
Birkaç gün sonra, 20 Temmuz yıldönümü, ikiye bölünmüş adanın Kuzeyinde bir ‘Milli Bayram’ olarak kutlanacaktır  yine.   Askerler, toplar, tüfekler, tanklar, uçaklar, helikopterlerle  “Biz hala burdayız haaa...” diye gösteri yapılacaktır her yıl olduğu gibi. Nutuklar ve marşlar eşliğinde.... Bunlar olurken,  bir yanda da  savaşta kaybettikleri anneler, babalar, evlatlar, kardeşler, yakınlar  için bir kez daha gözyaşı dökecektir kimimiz de.
Adanın diğer yarısında ise, neredeyse bir yas günü olarak anılacaktır.  Çocuklarını, kocalarını, yakınlarını kaybedenler bir kez daha ağlaşacaktır acı içinde.  Ata yadigarı topraklarını geride bırakarak hayatını kurtarmak için kaçanlar ise, belki de hiç hatırlamak bile istemedikleri halde,  ‘o’ günleri anlatacaklardır birbirlerine, bir kez daha...
Umarım güneylilerin de kuzeylilerin de aralarında,  “Biz yıllarca, nerede hata yaptık ?” sorusunu soranlar ve dürüsütçe cevaplar arayanlar da vardır...
Umarım, şimdilerin güneylileri de kuzeylileri de, bu güne kadar olup bitenlerden gerekli dersleri çıkarmışlardır...  
Umarım artık, her iki tarafda da, bu küçücük ama şirin mi şirin adanın, elbirliği ile bir cennete dönüştürülebileceğinin bilincine varmış olanlar çoğunluktadır...
Umarım artık,  her iki tarafta da, 20 Temmuz’ları, ne ‘bayram’ ne de ‘yas’ günü olarak kutlamaktan vazgeçmeye hazır insanlar çoğunluktadır.

SEVDİĞİM SÖZLER:
• Barışta oğullar babalarını, savaşta babalar oğullarını gömerler. (HERODOT)
• Propagandayla zehirlenmedikleri sürece, kitleler, asla savaş düşkünü değildir. (EINSTEIN)
• İyi bir savaş, kötü bir barış yoktur. (B.FRANKLIN)
• Savaşları,  korkak olan ve bu yüzden, kendileri adına gençleri cephelere süren hırsızlar çıkarır. (EMMA GOLDMAN)