İnsan hakikate ayna tuttuğu zaman çok daha fazla yalnızlaşıyor.

*  *  *
Dikkat ettim, yoksulluğu ağızlarına pelesenk edenler genelde “hali vakti yerindeler” oluyor.
Yoksullar adına bağırıyor, sonra yine kendilerine istiyorlar.
Sınamadıkları bir sızıyı anlatıyor, tüketim alışkanlıklarını hiç sorgulamıyorlar.
En önemlisi de gerçekten “zengin bir ülkede” yaşadıklarını sanıyorlar.

*  *  *
“Peki asgari ücretli ne yapacak” diye hesap soran kimisine bakıyorsun, aslında üç katını kazanıyor.
“Dar gelirli” gömleği giymiş “bol gelirliler” isyan rolünü dahi çalıyorlar yoksulların!
Ama dedim ya, önce kendilerine istiyorlar, eğer artarsa başkasına...

*  *  *
“Ek mesai” krizinde ne olmuştu?
Maaşı çok daha az olana, çok daha fazla ek mesai ücreti verilecekti, çok daha yüksek kazanandan tasarruf edilerek...
“Dar gelirli”den yana pozitif bir ayırım olacaktı...
Yaptırmadılar!

*  *  *
Hiç öyle lafı uzatmanın alemi yok.
Bu ülkenin ”sessiz” yoksulları, yoksunları, güvencesizleri; elektriği, iletişimi, benzini, evlada harçlığı, boğaz tokluğuna ekmeği ödedikten sonra avuçlarında kalan birkaç yüz lirayla yaşıyorlar.
Ama gündemi onlar saptayamıyor.

*  *  *
Nereye isyan ediyorum biliyor musunuz?
Hastane doktoruna, devletin hastanesinde değil de, özelde, birkaç yüz lira ödeyerek tedavi olanlar var.
İstese aynı doktordan ücretsiz hizmet alacak. Oysa aynı kişi bir başka alanda cebinden seksen lira fazla çıkacak olsa kıyamet koparıyor.

*  *  *
Yoksulluk adına “isyan” edenlerin kimisi de rüyalarında dahi görmeyecekleri leb-i derya Rum malları üzerinden kırk senedir keyif çatıyor.
“İnsan”dan öte “isyan” dahi utanıyor bu duruma...

*  *  *
Yoksulluğa karşı ayaklanalım.
Yoksullar, asgari ücrete adeta mahkum özel sektördeki güvencesizler ve yoksunlar için bağıralım.
Ama “fedakarlığı” başkasından beklemeden yapalım bunu!

*  *  *
Geliniz samimiyeti sınayalım!