Çok dar bir grubun varlığını fesatlıkla göstermeye çalıştığı acayip eleştirilerini uzun yıllardır dikkate almıyorum.
Hakarete uzanan ve seksist nitelendirmeleri göz ardı ediyorum.
Ilımlı, ölçülü, tolerans ve tahammül sahibi her insanın erdemli olduğunu düşünüyorum.
Düşünce ve inançlarını açıkça ifade eden ve saklanmayan her insanın duruşunu saygıyla selamlıyorum.
Savunduğunuz görüşler bazı kişilerin hoşuna gidebilir, bazılarının gitmeyebilir.
Demokrasi ile yaşanıldığı zaman olan budur.
Bana karşı sınırı aşanlar, hatta sözlü saldırılarda bulunanlar yalnızca vakitlerini kaybederler. Asla bir karşılık almayacaklar.
Bunun sebebi çirkef düzeyine inmeye karşı direnmemdir. Bana saldıranlar en sonunda usanırlar. Karşı saldırısı olmayan bir saldırının hiçbir anlamı yoktur. Yapılan yorumlardan sadece birine yanıt vermek geçti aklımdan.
Yurtseverliği sorgulayan bir yorumdu.  
Hal böyle olunca sözlüğü açtım.
Artık yaygın olan ve herkesin erişebileceği bir formattadır sözlük…
“Yurtseverlik” ile ilgili şu açıklamaları buldum: Yurtseverlik, başka bir ulusu küçümseme veya yerme niyeti taşımaksızın vatan için duyulan sevgidir.
Sözlük, De Gaulle’ün bir cümlesine atıfta bulunuyor: “Vatanseverlik, her şeyin önüne kendi ülkemize duyduğumuz sevgiyi koymaktır. Milliyetçilik ise diğer toplumlara karşı duyduğumuz nefretin her şeyin önüne geçmesidir”.   
De Gauelle’ün sözü ve sözlüğe bakacak olursak yurtseverliğimle ilgili şüphe duyulacak bir nokta yoktur.
Ayrıca yine bu minvalde bana hiç kimse milliyetçilik yaftası da yapıştıramaz.  
Sözlüğün ardından “yurtseverlik” kelimesini internetteki arama motoruna yazdım.
Orada çıkan sonuçlarla şunu anladım: Söz konusu kelime o kadar farklı şekilde yorumlanabilir ki her birey tek tek farklı sebeplerle kendisini yurtsever veya yurtsever olmayan olarak nitelendirebilir.
Literatürdeki referanslara gönderme yapan birkaç yorum şu şekildedir:

• “Bu terimin yorumlanması çevre koşullarına, coğrafyaya ve siyasi ideolojiye göre çeşitlilik gösterse de; Yurtseverlik, yurt ile kültürel bağı veya bir ülke ile bağlılığı anlatan bir terimdir”. 
• “Kibir, pişkinlik ve bencillik yurtseverliğin temel unsurlarıdır”.
• “Yurtseverlik, esasen sırf söz konusu kişi söz konusu ülkede doğduğu için söz konusu ülkenin diğerlerinden daha üstün olduğuna inanılan bir düşüncedir”.
• “Yurtseverlik, bir kişinin vatan olarak gördüğü bir ulus ile yaşadığı duygusal bağdır. Bu özdeşleşme, ulusal, kültürel veya tarihi boyutlar da dahil olmak üzere ulusa ilişkin çeşitli unsurlara ilgili değişken özelliklere bağlı olarak milli his veya milli gurur hissi olarak da tanımlanabilir”.

Eğer “yurtseverlik” akademik anlamda gerçekten bu kadar fazla yorumu içerisinde barındırıyorsa ve yurt sevgisinden başlayıp milliyetçilikle, uzlaşmazlıkla, egoizmle ve kibirle sonuçlanan çelişkili ifadelere sahipse, şüphesiz herkesin kendi sübjektif ölçütlerine göre değerlendirebileceği bir kelimedir.
Yurtseverliğin ne olduğuna dair sübjektif değerlendirmesini yapan eleştirmenime karşı yorum yapmak veya yanıt vermek yerine ona bu yazıyı ithaf ediyorum.

---------------------
YENİDÜZEN için yazılmış Yunanca özgün metinden çeviri: Çağdaş Polili
---------------------

Τι είναι πατριωτισμός;

Προσπερνώ με μεγάλη αδιαφορία εδώ και πάρα πολλά χρόνια διάφορα επικριτικά, χλευαστικά, σεξιστικά, ακόμη και προσβλητικά επίθετα με τα οποία μια μικρή μερίδα ανθρώπων προσπαθεί να επιβεβαιώσει χαιρέκακα την ύπαρξή του. Η μετριοπάθεια , η ανεκτικότητα, η ανοχή και η αντοχή είναι θεωρώ αρετές που πρέπει να συνοδεύουν κάθε άνθρωπο, ο οποίος επιλέγει  να μην κρύβεται και να μιλά ανοιχτά για τις θέσεις, τις απόψεις και τις πεποιθήσεις του. Σε κάποιους αυτά που υποστηρίζεις αρέσουν, σε άλλους δεν αρέσουν. Και αυτό συμβαίνει όταν απολαμβάνεις Δημοκρατία.

Όσοι ξεφεύγουν από τα όρια, προχωρώντας σε λεκτικές επιθέσεις, απλώς χάνουν μαζί μου τον καιρό τους. Δεν θα βρουν ποτέ απάντηση. Κι αυτό γιατί αντιστέκομαι να παρασυρθώ στο επίπεδο του βούρκου. Οι δικοί μου επικριτές, στο τέλος απλά βαριούνται. Επίθεση χωρίς αντεπίθεση, σαφώς δεν έχει νόημα. Για ένα μόνο σχόλιο πέρασε από το μυαλό μου η απάντηση. Αφορούσε αμφισβήτηση πατριωτισμού.  

Άνοιξα λοιπόν το λεξικό. Στο πλέον διαδεδομένο και μαζικά προσβάσιμο. Και βρήκα την εξής εξήγηση στον όρο «πατριωτισμός»: Ο πατριωτισμός, ορίζεται ως η αγάπη για την πατρίδα η οποία αναπτύσσεται χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης ή περιφρόνησης άλλου έθνους. Το λεξικό, με παρέπεμψε επίσης στη  ρήση του Ντε Γκωλ: «Πατριωτισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ' όλα την αγάπη για τη χώρα σου. Εθνικισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ' όλα το μίσος για τις άλλες».

Μέσα από αυτή την εξήγηση και την παραπομπή στη ρήση του Ντε Γκωλ δεν προκύπτει αμφισβήτηση του πατριωτισμού μου και σίγουρα, δεν μπορεί κανείς να μου καταλογίσει εθνικισμό.

Ακολούθως έβαλα τη λέξη «πατριωτισμός» σε μηχανή αναζήτησης στο διαδίκτυο. Κι εκεί αντιλήφθηκα πως αυτή η συγκεκριμένη λέξη, μπορεί να δεχτεί τόσες ερμηνείες, όσες ο καθένας ξεχωριστά και για διαφορετικούς και αντιφατικούς λόγους μπορεί να χαρακτηριστεί πατριώτης ή μη πατριώτης.

Μερικές από τις ερμηνείες που βρήκα, με παραπομπές μάλιστα σε βιβλιογραφία:

• «Πατριωτισμός είναι ένας όρος που δηλώνει την πολιτιστική σύνδεση με την πατρίδα ή την αφοσίωση σε μία χώρα, αν και οι ερμηνείες του όρου ποικίλλουν ανάλογα με το πλαίσιο, τη γεωγραφία και την πολιτική ιδεολογία».
• «Έπαρση, αλαζονεία και εγωισμός είναι τα βασικά συστατικά του πατριωτισμού»
• «Πατριωτισμός, είναι ουσιαστικά, μια πεποίθηση ότι μια συγκεκριμένη χώρα είναι ανώτερη απ' όλες τις άλλες επειδή γεννήθηκες εσύ σ' αυτή».
• «Ο πατριωτισμός είναι ένας συναισθηματικός δεσμός με ένα έθνος το οποίο ένα άτομο αναγνωρίζει ως πατρίδα του. Αυτή η προσκόλληση, επίσης γνωστή ως εθνικό συναίσθημα ή αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας , μπορεί να καταδειχθεί από τα διαφορετικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με το έθνος, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών, πολιτιστικών, πολιτικών ή ιστορικών πτυχών».

Αν ο όρος «πατριωτισμός», ακαδημαϊκά τεκμηριωμένα ή όχι, πραγματικά επιδέχεται τόσες ερμηνείες, μεταξύ τους αντιφατικές, οι οποίες ξεκινούν από την αγάπη για την πατρίδα και φτάνουν στον εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία, τον εγωισμό και την αλαζονεία, τότε χωρίς αμφιβολία, είναι μια λέξη,  την οποία ο καθένας μπορεί να υιοθετεί με υποκειμενικά κριτήρια.

Στην υποκειμενική κρίση του επικριτή μου για το τι εστί πατριωτισμός, αντί σχολίου ή απάντησης, του αφιερώνω αυτό το άρθρο.