İlk tur seçimler günlük siyasi tabloyu yansıttı, seçmenin ateşini ölçtü.
İkinci tur “seçim sonucu” olacak.
Gelecek değil!

*  *  *

Toplumun çoğunluğu ‘Tufan hoca – Akıncı’ toplamında bir siyaset özlüyor sanırım.
Birinin bütünleştirici dili, bilgeliği, çözüm odaklı ve sorumlu siyaset çabası; bir diğerinin duygulara dokunan başkaldırısı, kimliği ve kültürü sahiplenen itirazı, iradeyi kutsayan çığlığı...

*  *  *

Öyle basit bir matematikle ikinci turu hesaplamak zor.
Şu soruyu yöneltiyorum kendimce:
“5 yıl önce ikinci turda Mustafa Akıncı’ya oy veren % 60 seçmen kitlesi, bu kez, neden adres değiştirsin?”
Bir sebep bulamıyorum.

*  *  *

İlk turda % 70 seçmenin itirazını not ettim.
“UBP, eşittir KKTC”yse eğer…
- Ki pek de benziyorlar.-
‘KKTC vizyonu’ seçmenin yüzde 70’inden karşılık bulmadı.
Türkiye’ye sorgusuz sualsiz “itaat” reddedildi.

*  *  *
Çünkü bu vizyonda marş var, nutuk var, bayrak var ama “irade” yok.
Talimat var, menfaat var, buyurganlık var ama “özgürlük” yok.
Dünyasızlık var, ıssızlık var, bilinmezlik var ama “çözüm” yok.

*  *  *

Samimi olmak gerekirse “dik durmak” ya da “restleşmek” üzerinden köpüren düşünce de % 70 seçmen tarafından sevilmedi. Çoğunlukla “mağduriyet” ya da “kimlik” üzerinde yoğunlaşan bu siyaset % 30 “ateşli” taraftar topladı.

*  *  *

Seçmenin yarısından çoğu birleşmiş bir Kıbrıs’ın, federal kültür ve Avrupa değerleri çerçevesinde geleceğe taşınmasını istedi.
En umut verici sonuç bu oldu sanırım.

*  *  *

Peki seçimin ilk turundan hangi dersleri çıkartmak gerekiyor?
Solun ‘yoksullar’ içinde örgütlenme sorunu var.
Yıllardır bunu görüyoruz.
Ne yazık ki çoğunluğu göçmen insanlar “ortadan kaldırılmış yoksulluk” yerine halen “yoksulluk desteği”ne razı oluyor.

*  *  *

Seçim sürecinin hepimizi yüzleştirdiği bir gerçek daha var.
Türkiye halkı ve siyasi elitlerine Kıbrıs’a dair hakikatleri çok daha cesaretle anlatmak gerekiyor.
Çünkü çoğunluk halen “kan döküldüğü” zaman “toprak sahibi” olunduğuna inanıyor.
“Garanti Anlaşması”nın içeriğini kaçı biliyor acaba?
Kıbrıs’ı yalnızca “milliyetçilik” üzerinden okuyorlar.
“Biz onlara su ve ekmek veriyoruz, bizim her dediğimizi yapacaklar” diyecek kadar ileriye gidiyor kimisi…
AKP’ye öfkeliyiz ancak Kıbrıs siyasetinde CHP’yle MHP arasında pek fark oluşmuyor.

*  *  *

Bir önemli açığımız daha var.
Siyasilerimiz git gide uzaklaşıyor güneyden, adanın bölünmüşlüğü içerisinde siyasi etkinliğini kuzeyle sınırlıyor. Barış, ortak yurt, işbirliği kültürü azaldıkça etnik milliyetçiliğin yelkeni doluyor sürekli...

*  *  *

Yüzde 70’in onaylamadığı iki aday yarışacak ikinci turda.
Bunu eleştiri için söylemiyorum.
11 adaylı bir yarışın doğal sonucu bu!
Ancak önemsiyorum.
Farklı düşünceleri de anlamak gerekiyor, farklı kaygılara da ortaklık yapmak.
Çünkü “seçim başarısı” geleceği kazanmaya yetmiyor.

*  *  *

Şimdilik “yurtseverlik”, çok daha güçlü “ilhak”a karşı!
Tesellimiz bu.