Bugün KKTC’de bir kavga var!
Kimler arasında?
“Federasyon” modelinden yana olanlarla olmayanlar arasında...
“Federasyona” karşı olanlar ne istiyorlar?
"Mış" gibi yapmamızı...
Yani KKTC'yi dışa kapatarak, içerideki rejime teslim olmamızı.
Biz bunu yapmadık mı?
Yaptık...
1983’ten itibaren alırsak 33 yıldır,
1974 sonrasından başlatırsak tam 54 yıldır da yapıyoruz.

Ne oldu?
Bir avuç “ganimetçi” Rum mallarını alıp/satarak hepimizi bir güzel sömürdü...
İç/dış borçlar büyüdü...
“Kamu kesiminin ağırlığı” nefes borumuzu daralttı ve her “akılcı” karar “kamuya” çarptı!
Neticede “rejim”e muhtaç kaldık.

Bu rejim sosyalist mi, kapitalist mi?
Bilmiyorum...
Neyin nesi olduğu belli değil!    
Tek bildiğim: Ganimetle, borçla beslenen bir “refah dönemi” yaşadığımız.
Şimdi o yolun sonuna gelindi!
Borcu borçla ödeyen zincir koptu!

Bugün ölüm döşeğinde yatan bir kültür var!
Yemek yemeyi bırakmış...
Nefes alış verişi düzensiz, hırıldamaya başlamış,
Kıpırdamadan kendisine ayrılan yerde yatıyor!
Artık ölüm döşeğinde yatan için, federasyon, Avrupa Birliği normları o/bu, öyle şeyler hikaye olur.

Biz Marksistler ne istemiştik?
1- Sınıfsız bir toplum...
2- Dünyayı değiştirmek...
Çünkü Marksizm bir değişim bilimiydi...
Marks bilimseldi, diğerleri değildi...
Bizler bu bilimden yararlanarak hem sosyal gelişmişliği artıracak,
Hem de dünyayı değiştirecektik!
Aslında bakarsanız dünya değişiyor!
Marksistler tarafından değil ama;
Teknoloji sayesinde değişiyor!

Yani artan şey robot sayısı...
Bir de çok bilgili olduğundan beyin ameliyatı yapmaya karar veren,
"Face"ciler artıyor...
Toplu sözleşmelerin sayısında bir artış yok!

Uzatmayım...
Olayın özü şu:
50 küsur yıldan bize kalan; “musluklar” kısıldığında paldır küldür sefalete düşmekten, yağmur yağdığında da sele kapılıp gitmekten korkan büyük bir "kalabalık!"